Arbeidsgerelateerde longaandoeningen komen frequent voor maar worden weinig herkend. Ongeveer 15% van alle gevallen met astma en COPD zijn arbeidsgerelateerd. Voor interstitiële longziekten is het percentage niet bekend, maar stoflongen komen nog steeds voor. De relatie tussen een longaandoening en beroepsmatige blootstelling wordt echter meestal niet onderzocht. Een verklaring kan worden gezocht in het zorgstelsel en vergoedingen, de organisatie van de zorg, het ontbreken van aandacht en expertise bij zorgverleners, de samenwerking tussen de bedrijfsgeneeskunde en curatieve
zorg en de rol van arbeidshygiënisten. Voor het identificeren en diagnosticeren van een beroepslongaandoening bij individuele medewerkers of in risicogroepen is blootstellingsonderzoek en specifiek medisch onderzoek nodig conform recente Europese richtlijnen. Binnen de klinische arbeidsgeneeskunde werken arbeidshygiënist, bedrijfsarts, longarts en andere professionals interdisciplinair samen op het gebied van case finding en vroege opsporing in risicogroepen, interventie en gerichte preventie op individueel en groepsniveau. Klinische
arbeidsgeneeskunde beweegt zich daarmee op het raakvlak tussen zorg en arbeid. De nieuwe Leidraad allergenen beschrijft voor specifieke risicogroepen de integrale preventie van blootstelling aan allergenen op het werk en beroepsallergie. Gezondheidsbewaking biedt daarbij een kans de ziektelast te beperken en kosten te besparen. Het wordt tijd dat deze vorm van zorg op het
droge wordt geholpen.
